به گزارش مجله خبری نگار،ایده پیجر در اوایل قرن بیستم شکل گرفت و اولین نمونههای آن در دهه ۱۹۵۰ ساخته شدند.
در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، پیجر به اوج محبوبیت خود رسید. پزشکان، مدیران، نیروهای امداد و بسیاری از افراد دیگر از پیجر برای ارتباط سریع و بیوقفه استفاده میکردند.
با اختراع و توسعه تلفنهای همراه، به تدریج استفاده از پیجر کاهش یافت. تلفنهای همراه قابلیتهای بسیار بیشتری نسبت به پیجر داشتند و به سرعت جایگزین آن شدند.
امروزه پیجر تقریباً منسوخ شده و جای خود را به گوشیهای هوشمند داده است.
پیجر یک گیرنده رادیویی بود که سیگنالهای ارسال شده از یک مرکز کنترل را دریافت میکرد. وقتی پیامی برای شما ارسال میشد، پیجر شما زنگ میخورد یا لرزش پیدا میکرد و شما با مراجعه به یک تلفن عمومی یا هر دستگاه دیگری که دسترسی به آن داشتید، پیام خود را دریافت میکردید.
تلفنهای همراه: تلفنهای همراه امکان مکالمه دو طرفه، ارسال پیامهای متنی، دسترسی به اینترنت و بسیاری از قابلیتهای دیگر را فراهم میکردند که پیجر از آنها بیبهره بود.
توسعه شبکههای ارتباطی: با توسعه شبکههای تلفن همراه، پوشش دهی گستردهتری فراهم شد و استفاده از تلفن همراه در همه جا امکانپذیر شد.
تغییرات سبک زندگی: تغییر سبک زندگی و نیاز روزافزون به ارتباطات سریع و همه جانبه، استفاده از تلفن همراه را به یک ضرورت تبدیل کرد.
به طور خلاصه، پیجر یک فناوری قدیمی و منسوخ شده است که نقش مهمی در تاریخ ارتباطات ایفا کرده است. اگرچه امروزه کمتر کسی از پیجر استفاده میکند، اما یادآوری آن میتواند ما را به یاد پیشرفتهای شگفتانگیز در حوزه فناوری ارتباطات بیندازد.